[Markbam] กัดกันให้ตาย สุดท้ายก็รักกันต์ - นิยาย [Markbam] กัดกันให้ตาย สุดท้ายก็รักกันต์ : Dek-D.com - Writer
×

    [Markbam] กัดกันให้ตาย สุดท้ายก็รักกันต์

    "นี่!! หยุดพล่ามได้แล้ว ไอ้เตียย" "เตี้ยแล้วไง! ผู้ชายอะไรดีแต่เบ้าหน้าแต่นิสัยโคตร'ห่วย' #ฝากติดตามด้วยน้าา

    ผู้เข้าชมรวม

    24,465

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    7

    ผู้เข้าชมรวม


    24.46K

    ความคิดเห็น


    291

    คนติดตาม


    2.23K
    จำนวนตอน :  20 ตอน (จบแล้ว)
    อัปเดตล่าสุด :  27 มี.ค. 59 / 22:15 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    @JYP school
     
    >>Bambam<<
     
                  เฮ้อ~ วันนี้เป็นวันที่ผมไม่อยากให้มาถึง
    เลย วันที่ต้องจับบัดดี้บ้าบอไรนั่น คิดแล้วเซ็ง
     
     
    "เมื่อไหร่จะจับบัดดงบัดดี้เสร็จเนี่ย!" 
     
           
             เสียงไอ้ยูคดังเนือยๆพร้อมเอามือปาด
    เหงื่อที่ไหลออกมา 
     
     
    "เมื่อไหร่ก็เมื่อนั้นแหละ" 
     
     
     
    "กวนจิงนะมึง โอยร้อนเว่ยย" 
     
     
                ผมส่ายหัวอย่างเบื่อหน่ายเพื่อนคนนี้จิงๆ ใจผมไม่ได้สนเรื่องความร้อนอะไรเท่าไหร่ มี
    อย่างเดียวที่สน คือ บัดดี้ที่ได้ขอแค่ไม่ใช่ '่ไอ้พี่
    มาร์ค' พอ ขอแค่นี้จิงๆ เชบัล~ ช่วยแบมด้วย
     
     
     
       'น้องยูคเชิญไปจับฉลากได้เลยน้าา'
     
              เสียงพี่สตาฟเรียกไอ้ยูคไป ต่อไปก็ตาผม
    แล้วอ่ะ ลุ้นนนน ไอ้พี่มาร์คแม่งนั่งมองพร้อมส่ง
    ยิ้มแป้นมาให้ อี๋ ขนลุกว่ะ
     
     
    "พี่เจบีฮะ" เสียงพี่สตาฟอีกคนบอกว่ายูคจับได้
    พี่เจบี ต่อไปตาผมแล้ว เหลือพี่มาร์ค พี่จูเนียร์ 
    พี่แจ็คสัน พอผมล้วงเข้าไปในโหลที่เหลือกระ
    ดาษม้วนอยู่สามอันหยิบขึ้นมาพร้อมหลับตายื่น ให้พี่สตาฟ
     
    ตึกตัก!
     
     
    ตึกตัก
     
     
    "พี่มาร์คคับ" 
     
     
           ทันทีที่ได้ยินชื่อ เข่าผมแทบทรุด น้ำตาจิ
    ไหล แว แว แว ทำไมทำร้ายน้องแบมได้เยี่ยงนี้
     
     
    "ฮ่าๆ เกลียดอะไรมักได้อย่างนั้นไงมึง" 
     
            ยูคตบบ่าผมเบาๆสองที และดูมันพูด ฮืออ
    ไม่ทันจะได้ตอบกลับ มีรุ่นพี่ที่ผมโคตรจะไม่
    อย่างได้เป็นบัดดี้มายืนยิ้มให้ รอยยิ้มอาบยาพิษ
    ชัดๆ หึ
     
     
    "ว่าไงเตี้ย ดีใจจนพูดไม่ออกเลยหรอ" ดีใจกับผี
    ล่ะสิ
     
     
    "เตี้ยแล้วไง พี่แม่งก็....เสาไฟฟ้าแหละ" 
     
     
    "ฮ่าๆๆ ถ้าฉันเสาไฟฟ้า นายมันก็หลักกิโลดีๆนี่
    เอง" 
     
             จึ่กเลยย มันเสียดแทงหัวใจดวงน้อยๆของ
    แบมคนนี้อย่างจัง หลักกิโล ไม่มีคำอธิบายเลย
     
     
     
     
     
     
    >>Yugyeom<<
     
               ผมยืนมองสองคนนี้ทะเลาะกัน ไม่สิ! กัด
    กันต่างหาก 5555 เห็นละขำ ผมเห็นแบบนี้มา
    เทอมนึงละ กัดกันได้ทุกครั้งที่เจอ
     
     
    "ไอ้เสาไฟฟ้า!!" เสียงแบมตะโกนใส่หน้าพี่มาร์ค
     
     
    "ไร หลักกิโล" พี่มาร์คย้อนพร้อมหน้ากวนเบื้อง
    ล่างมากก 
     
     
                ทั้งพี่มาร์คและไอ้แบมต่างไม่ยอมกัน ยืน
    เถียงกันไปกันมาอยู่นั่น ผมเลยเดินหนีออกมา
    เชื่อผมปะ เซนต์ผมดีนะบอกเลย จารย์ยูคยอม
    คนนี้ที่รักพี่คุณของแบมสุดหัวใจ (เกี่ยว?) เอา
    เป็นว่าคิมยูคยอมขอเอาฟันหน้าพี่เจบีเป็นประ
    กันว่า
     
                   
                  "กัดกันให้ตาย สุดท้ายก็รักกัน" 
     
     
     
     
     
     
                              
                                      Intro
     
    >>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>
                     อันยองฮาเซโย ยอรอบุน  
    สวัสดีทุกๆคนที่หลวมตัวเข้ามาอ่านหรือกดผิด
    อะไรก็ตามแต่ แฮ่. เป็นไงบ้างกับอินโทรเม้นมา
    หน่อยเนอะ ไรท์จะได้รู้ว่ามีคนอ่านหรือป่าว
     
    สุดท้าย เป็นฟิคเรื่องแรกเลย ฝากเนื้อฝากตัว
    และหัวใจดวงน้อยๆด้วยน้าา/ กระพริบตาปริบๆ
    ผิดพลาดประการใดหรือเนื้อหาคล้ายเรื่องอื่นก็ขออภัยมา ณ ที่นี่ด้วย กราบงามๆพร้อมยกมือ
    โบกอย่างนางสาวไทย ล้อเล่นนะเออ 
     
                 แล้วเจอกันเมื่อรีดต้องการ บรัยส์
     

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น